“Wat ik daar zag, wat ik daar deed, was alles en heel weinig.”
April 25th 2016 Posted at Overige auteurs, Politiek, Vluchtelingen
0 Comments 
De vluchtelingencrises raakt ons allemaal. De mensen, de onmacht, de onrechtvaardigheid, de dichte deuren en gesloten harten,.. Liz Main deelt haar gevoel en gesprekken over deze langdurende tragedie. Dank voor het delen Liz! "Schier onmogelijk lijkt het, los te komen van de emoties die opgeroepen worden bij het zien of ervaren van onrecht. Problemen raken in elkaar verstrikt en je begint je af te vragen; waar begin je eigenlijk?
Read more,....
Vandaag, 15 maart, is het de internationale dag tegen politiegeweld. Binnen de beweging worden we daar maar al te vaak mee geconfronteerd. Maar we zijn niet de enigen: honderden kinderen in Nederland hebben hier wekelijks mee te maken. Het zijn de kinderen in de gezinslocaties. Daarom organiseert 'Geen kind aan de kant' op 21-22 mei en 28-29 mei twee demonstratietournees. 
Racists have presented a video showing Marseille hooligans rioting in the Groningen city as Syrian refugees who were supposedly trying to impose a Sharia Law on the city.
Er gaan zoveel hoaxen rond op internet. Ik post hier alle rectificaties van deze rotzooi.
De opvang van vluchtelingen is geen nieuw 'probleem'. In 2006 schreef mijn oude band LinK hier ook een nummer over. 'Doge jo wol' hekelt de politieke onwil en de bureaucratische jungle waar vluchtelingen in terecht komen. Luister en download hem hier!
In June, my band de Introns recorded this song. I wrote it after a visit to the refugees who had set up camp in the middle of The Hague.
Voor een tijdlang overheerste de haat in Nederland. Racistische opmerkingen en doodsbedreigingen voerden de boventoon. Pertinente onwaarheden werden de wereld in geslingerd. Wist jij dat een vluchteling in Nederland 40 euro per volwassen en 29 euro per kind per dag krijgt? Nee? Ik ook niet. Het klopt namelijk ook van geen kant. En toch werd dit plaatje vrolijk rondgestuurd op facebook, vergezeld met de al net zo vrolijke doodsbedreigingen en ‘onze oudjes eerst’ uitingen. Opvallend is dat diezelfde bedragen ook genoemd werden in berichten die door de Belgische haatzaaiers werd rondgestuurd.
Er zit een pijnlijk element in de vergelijking van joden met moslims gezien de moeizame relatie die deze twee groeperingen hebben. De verhouding komt hierop neer: moslims worden gelijkgesteld met antisemieten, en Joden zouden een wereldwijd kruistocht organiseren om de islamitische godsdienst en cultuur kapot te maken. Hoe kun je dan op een herdenking van de onderdrukking en moord van joodse mensen spreken over de uitsluiting en onderdrukking van islamitische mensen? Welke vlag is welkom: de Palestijnse of de Israëlische?
Begin januari vertrok ik met twee andere meisjes in een bus vol goederen naar Calais, Noord Frankrijk, om daar migranten te steunen in hun zoektocht naar een veilige leefomgeving. De ‘jungle van Calais’ zoals de illegale tentenkampen ook wel worden genoemd, was bij kennismaking helemaal niet zo angstaanjagend en onguur als de naam deed vermoeden. We werden gastvrij ontvangen, konden logeren in een redelijk verwarmd huis van de Calais Migrant Solidarity en integreerden al snel als taxichauffeur voor brandhout en zeil.
Nederland heeft een asociaal beleid. Daar kijkt niemand meer van op. Maar mij schokt steeds weer de onverschilligheid en afstandelijkheid van Nederlanders ten opzichte van mensen met minder geluk in hun leven. Het is niet voor iedereen kerst. Vluchtelingen uit het door oorlog geteisterde gebied in Somalië worden door de Nederlandse regering zonder pardon in de kou gezet.
Vandaag zijn er opnieuw tenten opgezet voor de deuren van aanmeldcentrum Ter Apel. Zestien dakloze vluchtelingen bivakkeren op een strookje gras langs de weg. Zij protesteren tegen hun gedwongen dakloosheid.
