Je zakken kunnen vullen: Kleding als emancipatie
November 20th 2017 Posted at Biografie, Boissevain, Feminisme, Geschiedenis
0 Comments 
Kleding voor vrouwen is vandaag de dag nog steeds gericht op mode en niet op gebruik. Broekzakken die zijn dichtgenaaid of geheel afwezig, er zijn niet functionerende ritsen bedoeld voor de sier, stof dat te dun is om meerdere seizoenen gedragen te worden, schoenen zonder degelijk profiel en mét hoge punthakken,... Dat was rond 1900 nog erger. Twee zussen Boissevain vertelden in de schoolkrant van 1896 over hun kleding-frustraties.Read more,....
Mia Boissevain (1878-1959) was biologe, feministe en self-made-mom. Haar netwerken waren onmisbaar om dit alles voor elkaar te krijgen. Als historica kijk ik naar de netwerken die mijn historische actoren positioneerden, lanceerden, en opvingen. Ik probeer dan een beeld te krijgen van de 'Ons kent Ons' wereld en de verschillende 'stromingen' aan vriendengroepen door de levenslopen heen. Netwerken konden zich rondom de familienaam organiseren, binnen de kerk, en of rondom interesses als de kunsten, letteren of de wetenschap. Maar ook politiek geïnspireerde netwerken ontvouwden zich en functioneerden als voertuigen voor ideeën en kennis. Kijk mee met Mia Boissevains vriendschappen.
Tijdens het seminar 'Representing Family History' gaf Tanny Dobbelaar een workshop onder de titel Doing Family. Daar kwamen een paar interessante punten boven tafel die ik jullie natuurlijk niet wil onthouden. Dobbelaar liet de bezoekers nadenken hoe zij zich verhouden tot het idee 'familie'. Inherent hieraan kwam naar boven hoe sterk de persoonlijke relatie met het begrip 'eigen familie', contrasteert met de zakelijke en gedepersonificeerde houding die wetenschappers aannemen bij het denken over 'familie'. 
There is another excellent seminar coming up at the University of Groningen, organized by the Centre for Gender Studies. There will be a workshop on Doing Family by one of my favorite colleagues Tanny Dobbelaar, and for the keynote lecture Helena Wahlström Henriksson will come over from Sweden to talk about maternal voices. So markt this upcoming Wednesday 5th of April 2017 in your agenda.
Afgelopen woensdag hield de werkgroep Biografie van het Tijdschrift voor Biografie een goed bezocht congres in Groningen. De werkgroep Biografie werkt hard aan vernieuwende manieren om biografisch onderzoek vorm te geven en uit te voeren. Met als voorzitter prof. Mineke Bosch zit dat wel goed, zij trok dan ook samen met Rozemarijn van de Wal de kar van dit congress wat zich vertaalde in een bijzondere veelzijdigheid van het programma.
Op woensdag 19 oktober organiseert de Werkgroep Biografie van het Tijdschrift voor Biografie het congres 'Rewriting Biography. The past (long) 25 years'. Op het congres zal ik ook met een poster over mijn onderzoek naar de gezusters Boissevain te vinden zijn. 
Met schrik in het hart las ik het epiloog in de biografie over Cécile en Elsa Jong van Beek en Donk. Op pagina 493 waarschuwt auteur Elisabeth Leijnse voor de ramp die staat te gebeuren. Eduard Reeser had van de erven van Alphons Diepenbrock diens archief in bruikleen gekregen. Thea Diepenbrock, de dochter van Alphons, had Reeser zelfs de dagboeken van haar moeder Elsa Diepenbrock geboren de Jong van Beek en Donk in handen gegeven. De ramp kondigt zich aan met de zin: 'Bijzonder respectvol is Reeser met dit materiaal niet omgegaan.' Wat had Reeser het archief aangedaan om deze kwalificatie te verdienen?
In 1916 stapte Thijs Boissevain in het bootje met Carl Breitenstein. Met behulp van de erfenis van zijn ouders, had Thijs zich los kunnen maken van zijn oorspronkelijke werkveld, de advocatuur. Hij besloot zich geheel te weiden aan zijn liefde voor de schilderkunst. In het prachtige huis Boschzigt dat hij met zijn zuster Mia bewoonde, richtte hij een eigen atelier in. Hij bezocht andere schilders in binnen en buitenland voor inspiratie, en kon heel wat schilders tot zijn vriendenkring rekenen.
Archieven zijn momenteel mijn halve leven. Als historica duik ik bijna elke dag wel de archieven in. Maar wie heeft die archieven eigenlijk ooit samengesteld? Een kleine dankbetuiging aan de mensen die brieven bewaren en archiveren, met een prachtig voorbeeld door Romé Boissevain-Kalff uit 1944. 
De family Boissevain liet zich graag vastleggen op het schildersdoek. In 1916 vervaardigde de beroemde Thérèse Schwartze (1851-1918) een groepsportret van de dochters van Charles Boissevain en Maria Pijnappel. Dit prachtige schilderij uit 1916 bevindt zich momenteel in het depot van het Amsterdam Museum. Wat is er te zien, en hoe belandde het doek in het Geheugen van Nederland? Een kleine zoektocht naar de achtergrond en herinnering van een schilderij.
