Je zakken kunnen vullen: Kleding als emancipatie
November 20th 2017 Posted at Biografie, Boissevain, Feminisme, Geschiedenis
0 Comments 
Kleding voor vrouwen is vandaag de dag nog steeds gericht op mode en niet op gebruik. Broekzakken die zijn dichtgenaaid of geheel afwezig, er zijn niet functionerende ritsen bedoeld voor de sier, stof dat te dun is om meerdere seizoenen gedragen te worden, schoenen zonder degelijk profiel en mét hoge punthakken,... Dat was rond 1900 nog erger. Twee zussen Boissevain vertelden in de schoolkrant van 1896 over hun kleding-frustraties.Read more,....
Like many young professionals, I too struggled to find the confidence necessary to address a (big) audience during and after my studies. When I started my job as a lecturer at the University of Groningen years ago, the first thing I did was to hire a coach to help me find my cool and Zen in front of the students. He did help me and I was able to pass as a 'real' teacher. Students listened and most of them seemed to enjoy the lessons and discussions we had. But I never felt at ease, nor did I truly believe I belonged in front of those classes. Now, almost ten years later, I still get nervous to give a lecture or workshop. But in those ten years, I have found trust in myself. Yes, I belong in front of those classes and audiences. Yes, I have faith I have interesting stories and knowledge to share. And for a big part, this self-assurance is due to my experience as a musician in punkbands.
Er gebeurde laatst iets geks tijdens een sollicitatieronde. Van te voren was duidelijk dat er uitgekeken zou worden naar een vrouw, aangezien de afdeling nogal barstte van de manne. Er solliciteerden vrouwen met een CV waar je U tegen zegt, en tóch eindigde de afdeling met wéér een man. De commissie haalde haar schouders op, zij had toch gewoon gekeken naar kwaliteit? Zei Rutte laatst nou niet hetzelfde: ‘Ik had graag meer vrouwen willen hebben. Maar uiteindelijk geldt: we gaan voor de beste mensen.' Wat gaat er mis?
Mia Boissevain (1878-1959) was biologe, feministe en self-made-mom. Haar netwerken waren onmisbaar om dit alles voor elkaar te krijgen. Als historica kijk ik naar de netwerken die mijn historische actoren positioneerden, lanceerden, en opvingen. Ik probeer dan een beeld te krijgen van de 'Ons kent Ons' wereld en de verschillende 'stromingen' aan vriendengroepen door de levenslopen heen. Netwerken konden zich rondom de familienaam organiseren, binnen de kerk, en of rondom interesses als de kunsten, letteren of de wetenschap. Maar ook politiek geïnspireerde netwerken ontvouwden zich en functioneerden als voertuigen voor ideeën en kennis. Kijk mee met Mia Boissevains vriendschappen.
Hiephoi! Ik had de eer geïnterviewd te worden voor de DigiDames, een organisatie die zich inzet voor het ondersteunen van ondernemende vrouwen in hun digitale kwaliteiten.
A great way to keep working on your knowledge is by following a MOOC (Massive Open Online Course). You can often follow a course for free, but you have to pay a small amount if you want to participate in tests, to join peer-reviewed assignments and to earn your certificate. Often, just following the course for free is very stimulating and interesting enough if you don't need to prove your participation to a boss or LinkedIn.
Sta jij met klotsende oksels te bibberen tijdens het geven van een presentatie of lezing? Dan ken vast al die truc om net te doen alsof iedereen in het publiek in z’n blootje zit. Maar helpt dat jou? Mij werkt dat alleen maar meer op mijn zenuwen. Al dat bloot vlees dat je aan zit te gapen,…. 
Muziek-en Cultuurliefhebbers komen in de zomer altijd tijd te kort om de vele festivals en evenementen af te lopen. Maar wat is er voor historici te doen? Speciaal voor iedereen die bezig is met geschiedenis organiseren de Koninklijke Genootschap van Geschiedkundigen de Historicidagen. Drie dagen volgepland met debatten, panels, lezingen en ja, ook de onvermijdelijke culturele uitjes en wijn, bier & cola. Wat speelt er in het land der geschiedkundigen?
Geschiedenis kent vele leuke verrassingen. Zo bezorgde het vrouwenkiesrecht mij deze prachtige cake op tafel. In 1915 brachten de suffragettes een kookboek op de markt waarin het recept stond van een luchtige 'suffragette cake'. Rozemarijn van der Wal vond het recept in een nieuwe uitgave, The Bloomsbury Cookbook, en bracht met haar bakkunsten deze 100+ jarige cake tot leven. 
Op 3 juli 1918 werd Suze Groeneweg als eerste vrouw in Nederland gekozen in de Tweede Kamer. Ter ere van de verkiezing van Groeneweg werd er een lied gemaakt door Hens Clinge Doorenbos. Het stuk werd uitgegeven bij Scheltens & Giltay en werd zoals zoveel liederen van Clinge door Willy Sluiter voorzien van een toepasselijke tekening. In het rood zwart springt Groeneweg triomfantelijk uit de verkiezingsstembus, waar mannen van allerlei allure omheen dansen. 
